বার্মুদা পেন্ট আৰু মোৰ বি এছ এ ডিলাক্স

ক্লাছ নাইনৰ কথা। নতুনকৈ মই চাইকেল এখন কিনিছিলো। BSA Deluxe । স্কুললৈ যাবলৈ দেউতাই কিনি দিছিল।মনত কি আনন্দ মোৰ। বৰ মৰমৰ চাইকেল আছিল মোৰ । সন্ধিয়া হ’লে মই চাইকেলখন চলাই ঘুৰি ফুৰিছিলো। সেই্সময়তে আমাৰ ঘৰত কাঠৰ কাম কাজ চলি আছিল। বেংগলী মিস্ত্ৰী আছিল। বয়সত মোতকৈ বেচি ডাঙৰ নহ’য়। যোগালি কেইজনো কিজানি আমাৰ লগৰেই হ’ব। খুব জমিছিল আমাৰ লগত। কেতিয়াবা কেতিয়াবা আজৰি হ’লে কাঠৰ কাম কৰা যোগালি কেইজনেও মোক লগ দিছিল চাইকেলৰ এই সান্ধ্যভ্ৰমণত। 

ভাদ মহীয়া সন্ধিয়া এটাৰ কথা। সেইদিনা আমাৰ ঘৰৰ শৰাই দিছিল নামঘৰত। স্কুলৰ পৰা আহি ভাত কেইটা খাই অলপ জিৰাই ললো। গৰম বাৰুকৈয়ে পৰিছিল সেইদিনা। গৰমৰ বাবেই মিস্ত্ৰীয়ে কাঠৰ কাম অলপ সোনকালেই সামৰিলে সেইদিনা। 

সন্ধিয়াৰ আগে আগে ওলালো চাইকেল লৈ মই । লগত সমবয়সীয়া কাঠৰ কাম কৰা যোগালিজন। সাধাৰণতে চাইকেল ময়েই চলাও। লগৰজন বহিহে যায়। সেইদিনাখনো একো ব্যতিক্ৰম হোৱা নাই।

গৰমৰ দিন বাবে পিন্ধনত পাতল টি ছার্ট আৰু নতুনকৈ কিনা এটা বার্মুডা পেন্ট। গৰমৰ দিনত খুব ভাল লাগে মোৰ বার্মুদা পেন্ট পিন্ধি। বতা্হৰ ফ্ৰী ইনফ্ল’ আউটফ্ল’ৱে ভালেমান সকাহ দিয়ে উৎকট গৰমৰপৰা।

আমি প্ৰথমেই তিনিআলিৰ ফালে গ’লো। ৰা্স্তাত মানুহৰ ভিৰ। সন্ধিয়াৰ লগে লগে অফিছ-কাছাৰি,বজাৰৰপৰা ঘৰমুখি হৈছে মানু্হবোৰ। 

তিনিআলিতে পাণ দোকান এখনৰপৰা যোগালিজনে জর্দা পাণ এখন কিনিলে। লগতে মোকো মিঠা পাণ এখন কিনি দিলে। পাণ খাই মুখ ৰঙা কৰি এইবাৰ আমি ঘৰমুৱা হ’লো। আনকালে হোৱাহলে তিনিআলিতে অলপ ৰৈ মানু্হৰ ৰেহৰূপ চালোহেতেন। পাছে সেইদিনা নামঘৰৰ মাহ-চাউল খোৱাৰ লোভত সোনকালেই ঘৰলৈ উভতিলো। সেয়েহে চাইকেলৰ পেদেলো চাগে সেইদিনা অলপ জোৰকৈয়ে মাৰিছিলো। বতাহ সোমাই মোৰ বার্মুদা পেন্ট পূজাৰ বেলুন ফুলাদি ফুলি উঠিল। চাইকেল চলোৱাত মগ্ন হৈ থকা মোৰ কথাটো ধৰিবকে নহ’ল।

  এনেকৈ অলপদূৰ অহাৰ পাছত চাইকেলৰ আৰোহি এজনক অতিক্ৰম কৰিবলগীয়া হ’ল। সেইসময়তে ওলোটা দিশৰপৰা চেঙেলীয়া ল’ৰাৰ জাক এটা আহি আছিল। ৰাস্তাটোৰ বেছিভাগ অংশই তেওলোকৰ কব্জাত। চাইকেলেৰে সন্মুখত গৈ থকা মানু্হজনক অতিক্ৰম কৰিবলৈ ঠাই নাই বুলিবই পাৰি।যেনে তেনে চাইকেল এখন পাৰ হোৱাৰ ঠাই আছে যেন মোৰ অনুমান হ'ল। চাইকেল আৰোহিজনক  অতিক্ৰম কৰিব পাৰিম বুলি ভাবি মই ব্ৰেক মৰাৰ সলনি গাত লাগো নালাগোকৈয়ে মানুহজনৰ কাষেদিয়েই চাইকেলখন আগবঢ়াই নিলো।

 মানু্হজনক এই পাৰ হও হও হৈছে আৰু। এনেতে জোৰকৈ শব্দ এটা শুনা পালো।

 ---ফেৰেক-------

লগতে এনে লাগিল কোনোবাই যেন আমাক পিছ ফালে টানিছে। ঘুৰি চাই দেখিলো এইমাত্ৰ পাৰহৈ অহা মানু্হজন দেখোন চাইকেলৰপৰা পকা ৰাস্তাটোতে লুটি খাই পৰিল আৰু প্ৰায় ১০ মিটাৰ মানেই আমাৰফালে চুচঁৰি আহিল। লগা লগ চাইকেল ৰখাই আমি দুয়োটা মানুহজনৰ ওচৰ পালোগৈ। চিনি পালো। আমাৰ ঘৰৰ ওচৰতে তেওৰ ঘৰ। হাতৰ কিলাকুটি আৰু ভৰিৰ আঠুত তেও ভালকৈয়ে থেতালি খাইছে। অলপ অলপ তেজ নিগৰি আহিল। পৰাৰপৰা উঠি মোলৈ তেও যেনেকৈহে চালে মোৰ বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল যে এই ঘটনাৰ মুল নায়ক ময়েই মানে।

   তেতিয়াহে মন কৰিলো যে মোৰ মৰমৰ বার্মুদা পেন্টটো বাওফালে সোমাজতে দুফালকৈ ফতা দেখোন। মানুহজনৰ পুৰণা চাইকেলখন পৰাৰ পৰা উঠাই দিওতেহে মন কৰিলো যে চাইকেলখনৰ আগ ব্ৰেকদালৰ মুৰটো হেন্দেলদালতকৈ অলপ বাহিৰলৈ ওলোৱা। পুৰণা কিছুমান বুঢ়া চাইকেলত এই বিষংগতিতো প্ৰায়েই দেখা যায়। এতিয়া মানুহজনৰ চাইকেলখনতো বিষংগতিটো দেখি অলপ আগতে কি হ’ল বুজিবলৈ বাকী নাথাকিল আৰু মোৰ । তেওৰ গাত লাগো নালাগোকৈ পাৰ হওতে বতাহত বেলুন ফুলাদি ফুলি উঠা মোৰ বার্মুদাটোৰ বাউফালটো তেওৰ চাইকেলৰ বাহিৰলৈ ওলাই থকা সেই আগ ব্ৰেকেদি সোমাই গৈছিল আৰু আমি দেখি থকা এই ঘটনাতো তাৰেই পৰিণতি। আমি দুজন আছিলো আৰু আমাৰ স্পীদো অলপ বেচি আছিল বাবে আমাৰ ভৰবেগ মানু্হজনতকৈ যথেষ্ট বেচি আছিল।সেয়েহে আমাৰ একো নহ’ল।

 মানুহজনে চিনি পাই মোক একো নকলে ।ঘৰলৈ যাবলে কলে। ময়ো মনে মনে আহি ঘৰ সোমালোহি। যোগালিজনক কলো কথাটো যাতে কাকো নকয়। কাকো একো নোকোৱাকে আমি মনে মনে প্ৰসাদ খোৱাত লাগিলো। 

 অলপ সময়ৰ পাছত মোক দেউতাই বাহিৰলৈ মাতি পঠিয়ালে। যি ভয় কৰি আছিলো সেয়াই হ'ল।ওলাই গৈ দেখিলো সন্মুখত এইমাত্ৰ মই পেলাই থৈ অহা মানু্হজন। দেউতাক সকলো কথা কৈ আছে। মই একোকে কবলৈকে নাপালো। গালত দেউতাৰ এটা প্ৰচন্ড চৰ পৰিলেহি । লাজতেই নে শোকতেই হওক কব নোৱাৰো মই চকুৰ পানীৰে বাট নেদেখা হৈ গলো। প্ৰায় দৌৰাৰ নিচিনাকৈয়ে ভিতৰলৈ সোমাই আহিলো। প্ৰসাদ আধা খোৱাকৈয়ে এৰিলো।

(সেইদিন ধৰি আজিলৈকে মই বামুর্দা পেন্ট পিন্ধি চাইকেল চলোৱা নাই)